Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

desire

[dɪˈzaɪr]

1.

v.

1) жада́ць, хаце́ць; пра́гнуць

2) патрабава́ць

2.

n.

1) жада́ньне n.; пра́га f.

2) прадме́т жада́ньня

3) пажа́длівасьць f. (у сэксуа́льным сэ́нсе), жадо́ба f.

desirous

[dɪˈzaɪrəs]

adj.

які́ жада́е, які́ хо́ча; які́ пра́гне

desist

[dɪˈzɪst]

v.i.

спыня́цца, устры́мвацца; адмаўля́цца

desist from attempts — адмо́віцца ад спро́баў

desk

[desk]

1.

n.

1) пісьмо́вы стол

2) шко́льная ла́ўка, па́рта f

3) Church

а) анало́й -я m.

б) каза́льніца f., амбо́н -у m.

4) аддзяле́ньне, сэ́ктар (устано́вы)

information desk — даве́дачны стол, інфарма́цыя f.

copy desk — стол рэда́ктара ў рэда́кцыі газэ́ты

2.

adj.

насто́льны, пісьмо́вы

a desk calendar — насто́льны калянда́р

desk set — пісьмо́выя прыла́ды

desolate

[ˈdesələt]

1.

adj.

1) запу́шчаны, занядба́ны, закі́нуты; спусто́шаны

desolate land — спусто́шаная зямля́

2) пакі́нуты, пусты́; нежылы́ (пра дом)

3) само́тны, адзіно́кі, усі́мі пакі́нуты

4) няшча́сны, ва́рты жа́лю

5) змро́чны; цяжкі́, бязра́дасны (жыцьцё)

2.

v.i.

1) спусташа́ць; разбура́ць

2) абязьлю́джваць

3) засмуча́ць, пакіда́ць у адзіно́це, рабі́ць няшча́сным

desolation

[,desəlˈeɪʃən]

n.

1) спусто́шанасьць, запу́шчанасьць, занядба́насьць f.

2) пусто́та f.; адзіно́та f.

despair

[dɪˈsper]

1.

n.

адча́й -ю m., кра́йняя безнадзе́йнасьць, ро́спач f.

2.

v.i.

тра́ціць надзе́ю, ня мець надзе́і

The doctors despaired of saving the sick man’s life — Ле́кары стра́цілі надзе́ю, што ўрату́юць хво́рага

desparation

[,despəˈreɪʃən]

n.

адча́й -ю m., ро́спач f.

desperate

[ˈdespərət]

adj.

1) ро́спачны, адча́йны, по́ўны адча́ю

a desperate robber — адча́йны рабаўні́к

a desperate act — ро́спачны ўчы́нак

2) ве́льмі пава́жны або́ небясьпе́чны (пра хваро́бу)

3) безнадзе́йны; кра́йні, кра́йне благі́ (пра абста́віны)

desperate remedy — кра́йнія ме́ры

despicable

[dɪˈspɪkəbəl]

adj.

агі́дны, нікчэ́мны, по́длы; грэ́баваны