Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
acdefgklmnoprstuvxz

dislike

[dɪsˈlaɪk]

1.

n.

нялю́басьць f.; непрыхі́льнасьць, антыпа́тыя f.

to have a dislike — не любі́ць; адчува́ць антыпа́тыю

2.

v.t.

не любі́ць, не ўпадаба́ць

dislocate

[ˈdɪsləkeɪt]

v.t.

1) зьві́хваць, выві́хваць; спрыві́льваць

2) паруша́ць (пара́дак, пля́ны), перашкаджа́ць

3) зру́шваць, ссо́ўваць; перамяшча́ць

dislocation

[,dɪsləˈkeɪʃən]

n.

1) вы́віх, зьвіх -у m.

2) парушэ́ньне (пля́наў)

3) перамяшчэ́ньне, перасяле́ньне n.

dislodge

[dɪsˈlɑ:dʒ]

v.t.

выбіва́ць; выціска́ць, выпі́хваць

disloyal

[,dɪsˈlɔɪəl]

adj.

1) неляя́льны, няве́рны, здра́дніцкі

2) несуве́рны, верало́мны

dismal

[ˈdɪzməl]

adj.

1) цёмны, пану́ры

2) су́мны, прыгне́чаны; няшча́сны

3) змро́чны, цяжкі́; прыгнята́льны

dismantle

[dɪsˈmæntəl]

v.t.

1) разьбіра́ць (машы́ну)

2) здыма́ць (пакрыцьцё); рассна́шчваць (карабе́ль)

dismay

[dɪsˈmeɪ]

1.

n.

трыво́га f.; непако́й -ю m.

2.

v.

непако́іць (-ца), пало́хаць (-ца), трыво́жыць (-ца)

dismember

[dɪsˈmembər]

v.t.

1) рэ́заць на ча́сткі; дзялі́ць на ча́сткі

2) адраза́ць або́ адрыва́ць кане́чнасьці (руку́, нагу́)

dismiss

[dɪsˈmɪs]

v.t.

1) адпуска́ць; распуска́ць

2) адкіда́ць, абвярга́ць; выкіда́ць

I dismissed the idea — Я адкі́нуў гэ́тую ду́мку

He dismissed it from his mind — Ён вы́кінуў гэ́та з галавы́