dismiss

[dɪsˈmɪs]

v.t.

1) адпуска́ць; распуска́ць

2) адкіда́ць, абвярга́ць; выкіда́ць

I dismissed the idea — Я адкі́нуў гэ́тую ду́мку

He dismissed it from his mind — Ён вы́кінуў гэ́та з галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)