Verbum

dire

adj.

страшэ́нны; бязьлі́тасны, жо́рсткі

he is in dire need of help — яму́ страшэ́нна патрэ́бная дапамо́га

direct

v.t.

1) кірава́ць

2) зага́дваць, кама́ндаваць

3) накіро́ўваць, пака́зваць даро́гу, дава́ць інфарма́цыю

4) скіро́ўваць

5) адрасава́ць

adj.

1) про́сты

a direct route — про́сты шлях

2) про́сты

direct object — про́стае дапаўне́ньне

3) шчы́ры, про́сты

4) непасрэ́дны, беспасярэ́дні

direct influence — беспасярэ́дні ўплы́ў

direct current

ста́лы ток

direction

n.

1) кіру́нак -ку m.

2) указа́ньне n., дырэкты́ва or pl. дырэкты́вы; інстру́кцыя f., прадпіса́ньне n. (ле́карскае)

3) кіраўніцтва, правады́рства n.

directive

n.

зага́д -у m.; дырэкты́ва, інстру́кцыя f.; нака́з -у m.

adj.

кіру́ючы, кіраўні́чы, кіраўні́цкі

directly

adv.

1) про́ста, беспасярэ́дне

directly north — про́ста на по́ўнач

2) шчы́ра, адкры́та; про́ста

3) дакла́дна, зусі́м

directly opposite — зусі́м супрацьле́гла

4) адра́зу, за́раз жа

directness

n.

непасрэ́днасьць f.; прастата́ f.; шчы́расьць f.

director

n.

кіраўні́к -а́ m., дырэ́ктар -а m.; рэжысэ́р -а m.

directorate

n.

1) дырэ́ктарства n.

2) кале́гія дырэ́ктараў, дырэ́кцыя f., дырэктара́т -у m.

directory

n., pl. -ries

даве́днік -а m., а́драсная кні́га

telephone directory — тэлефо́нная кні́га

adj.

дырэкты́ўны; дара́дчы; даве́дачны