obligatory
прымусо́вы; абавязко́вы; кане́чны
obligatory
прымусо́вы; абавязко́вы; кане́чны
oblige
v.
1) абавя́зваць; змуша́ць
2) рабі́ць паслу́гу, ла́ску або́ прые́мнасьць
obliging
ласка́вы; прыве́тлівы, рахма́ны; паслу́жлівы
oblique
1) нахі́лены (пра пло́скасьць), ко́сы (пра лі́нію)
2) ухі́лісты, няя́сны (пра адка́з)
3) патае́мны, скры́тны; закулі́сны; нячы́сты
4) уско́сны
obliquely
наўско́с, наўскасы́, наўскася́к
obliterate
v.
1) сьціра́ць; заціра́ць; зьнішча́ць
2) згла́джваць, гаі́ць
obliteration
сьціра́ньне, заціра́ньне, зьнішчэ́ньне
oblivion
1) забыцьцё
2)
а) бяспа́мяцтва
б) забы́ўлівасьць, няпа́мятлівасьць
oblivious
1) забы́ўлівы, няпа́мятлівы, няўва́жны, нядба́йны
2) бяспа́мятны
oblong
1) падо́ўжны, прадаўгава́ты
2) прастаку́тны
2.прастаку́тнік -а