Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

determinative

[dɪˈtɜ:rmɪnətɪv]

1.

adj.

вызнача́льны, выраша́льны

2.

n.

выраша́льны фа́ктар

determine

[dɪˈtɜ:rmɪn]

v.

1) мо́цна нава́жвацца, наду́мвацца, пастанаўля́ць

2) дакла́дна вызнача́ць

3) выраша́ць, акрэ́сьліваць, устанаўля́ць, прадвызнача́ць

4) накіро́ўваць, схіля́ць да чаго́

5) зака́нчваць што, ско́нчвацца э́рмін)

6) азнача́ць, азнача́цца

determined

[dɪˈtɜ:rmɪnd]

adj.

непахі́сны; нава́жаны, станаўкі́ (чалаве́к)

determined character — цьвёрды хара́ктар

deterrent

[dɪˈterənt]

1.

adj.

стры́мвальны; які адпу́жвае ад чаго́

2.

n.

то́е, што стры́мвае; то́е, што адпу́жвае

detest

[dɪˈtest]

v.t.

ненаві́дзець, чуць агі́ду да каго́; га́дзіцца; грэ́баваць

detestable

[dɪˈtestəbəl]

adj.

ненаві́сны; агі́дны; гі́дкі

dethrone

[dɪˈӨroʊn]

v.t.

скіда́ць з тро́ну; пазбаўля́ць ула́ды

detonate

[ˈdetəneɪt]

v.

падрыва́ць, узрыва́ць

detour

[ˈdi:tʊr]

1.

n.

аб’е́зд, абхо́д -у m.

2.

v.

1) рабі́ць аб’е́зд, абыхо́дзіць

2) скіро́ўваць на аб’е́зд

detract

[dɪˈtrækt]

v.

1) зьмянша́ць (красу́, ва́ртасьць)

2) ганьбава́ць, га́ніць; нясла́віць