determinative
вызнача́льны, выраша́льны
2.выраша́льны фа́ктар
determinative
вызнача́льны, выраша́льны
2.выраша́льны фа́ктар
determine
v.
1) мо́цна нава́жвацца, наду́мвацца, пастанаўля́ць
2) дакла́дна вызнача́ць
3) выраша́ць, акрэ́сьліваць, устанаўля́ць, прадвызнача́ць
4) накіро́ўваць, схіля́ць да чаго́
5) зака́нчваць што, ско́нчвацца (тэ́рмін)
6) азнача́ць, азнача́цца
determined
непахі́сны; нава́жаны, станаўкі́ (чалаве́к)
deterrent
стры́мвальны; які адпу́жвае ад чаго́
2.то́е, што стры́мвае; то́е, што адпу́жвае
detest
ненаві́дзець, чуць агі́ду да каго́; га́дзіцца; грэ́баваць
detestable
ненаві́сны; агі́дны; гі́дкі
dethrone
скіда́ць з тро́ну; пазбаўля́ць ула́ды
detonate
v.
падрыва́ць, узрыва́ць
detour
аб’е́зд, абхо́д -у
v.
1) рабі́ць аб’е́зд, абыхо́дзіць
2) скіро́ўваць на аб’е́зд
detract
v.
1) зьмянша́ць (красу́, ва́ртасьць)
2) ганьбава́ць, га́ніць; нясла́віць