Verbum

blow the whistle

вы́крыць ненарма́льнасьці або́ парушэ́ньні ў арганіза́цыі, устано́ве

blow up

а) падарва́цца; вы́бухнуць; падарва́ць

б) надзьму́ць паве́трам

to blow up a tire — надзьму́ць шы́ну

в) informal мо́цна ўзлава́цца

г) informal крыча́ць і свары́цца на каго́

to blow up at the class — крыча́ць на кля́су

д) пабо́льшаць, памацне́ць

A storm suddenly blew up — Навальні́ца ра́птам памацне́ла

е) пабо́льшыць, павялі́чыць (фатагра́фію)

blower

[ˈbloʊər]

n.

1)

а) надзіма́льная прыла́да

б) выдзіма́льнік -а m., выдзіма́льніца f.

a glass blower — выдзіма́льнік шкляны́х вы́рабаў

2) вэнтыля́тар -а m.

3) Brit., Sl. тэлефо́н -а m.

blowfly

[ˈbloʊflaɪ]

n., pl. -flies

мясна́я му́ха

blowhole

[ˈbloʊhoʊl]

n.

1) вэнтыля́тар -а m. (у тунэ́лі)

2) ды́хальца n., ды́хальныя адту́ліны

3) пало́нкі ў лёдзе

4) брак у мэта́ле ў фо́рме бу́рбалкі

blown

I [bloʊn]

1.

adj.

1) засо́пшыся, які́ ця́жка ды́хае

He was blown after climbing the steep hill — Ён засо́пся, паку́ль забра́ўся на стро́мкі ўзго́рак

a blown horse — загна́ны конь

2) запэ́цканы му́хамі; засе́джаны му́хамі (мя́са)

3) выдзіма́ны, дзьму́ты

blown glass — дзьму́тае шкло

4) успу́хлы (пра жывёліну), абжэ́рлы

2.

v., the p.p. of blow I and blow II

II [bloʊn]

1.

v., p.p. of blow III

2.

adj.

у цьве́це; ца́лкам расьцьві́лы

a full blown rose — расьцьві́лая ружа

blown with pride

по́ўны го́нару, ганарлі́васьці

blowoff

[ˈbloʊɔf]

n.

1) выпуска́ньне n.

2) апара́т для выпуска́ньня па́ры

3) informal вы́бух гне́ву, набале́лага пачуцьця́

4) Sl. хвалько́ -а́ m., самахва́л -а m.

blowout

[ˈbloʊaʊt]

n.

1) ло́паньне ка́мэры (ў ко́ле)

2) прары́ў -ву m. (плаці́ны)

3) перагара́ньне, распла́ўленьне (электры́чнага засьцерага́льніка, ко́рка)

4) Sl. вялі́кае ігры́шча, гуля́нка f.

blowpipe

[ˈbloʊpaɪp]

n.

пая́льная тру́бка