Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

discourage

[dɪsˈkɜ:rɪdʒ]

v.t.

1) адбіва́ць ахво́ту, адахво́чваць; абезнадзе́йваць

2) адпу́жваць, адпало́хваць

discouragement

[dɪsˈkɜ:rɪdʒmənt]

n.

1) адбіва́ньне ахво́ты

2) упа́дак ду́ху

discourse

1. [ˈdɪskɔrs]

n.

1) размо́ва f., дакла́д -у m.

2) разважа́ньне n.

3) Philos. дыску́рс -у m.

2. [dɪsˈkɔrs]

v.

1) прамаўля́ць, выклада́ць у́мкі)

2) размаўля́ць, гавары́ць, разважа́ць

discourteous

[dɪsˈkɜ:rtiəs]

adj.

няве́тлівы; без паша́ны

discover

[dɪˈskʌvər]

v.t.

вынахо́дзіць, адкрыва́ць; выяўля́ць

discovery

[dɪˈskʌvəri]

n., pl. -eries

адкрыцьцё, вынахо́дзтва n., вынахо́дка f.

discredit

[dɪsˈkredət]

1.

v.t.

1) дыскрэдытава́ць, падрыва́ць даве́р; га́ньбіць, нясла́віць, зьнеслаўля́ць

2) рабі́ць невераго́дным

2.

n.

1) дыскрэдыта́цыя f., зьнеслаўле́ньне n.

2) га́ньба f.

discreet

[dɪˈskri:t]

adj.

1) разва́жны, аба́члівы; такто́ўны

2) стры́маны

discrepancy

[dɪsˈkrepənsi]

n., pl. -cies

разыхо́джаньне n., нязго́днасьць, супярэ́члівасьць, ро́зьніца f.

discrepant

[dɪsˈkrepənt]

adj.

нязго́дны, супярэ́члівы