discredit

[dɪsˈkredət]

1.

v.t.

1) дыскрэдытава́ць, падрыва́ць даве́р; га́ньбіць, нясла́віць, зьнеслаўля́ць

2) рабі́ць невераго́дным

2.

n.

1) дыскрэдыта́цыя f., зьнеслаўле́ньне n.

2) га́ньба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)