Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
acdefgklmnoprstuvxz

disputatious

[,dɪspjəˈteɪʃəs]

adj.

які́ лю́біць спрача́цца, ху́ткі да спрэ́чкі, сва́ркі; сварлі́вы

dispute

[dɪˈspju:t]

1.

v.i.

1) спрача́цца, дыскутава́ць

2) свары́цца

2.

v.t.

1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца

2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць

3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць

3.

n.

спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.

beyond dispute — бясспрэ́чны

disqualification

[dɪs,kwɑ:lɪfɪˈkeɪʃən]

n.

дыскваліфіка́цыя f., пазба́ўленьне пра́ва

disqualify

[dɪsˈkwɑ:lɪfaɪ]

-fied, -fying, v.t.

прызнава́ць непрыда́тным, дыскваліфікава́ць

disquiet

[dɪsˈkwaɪət]

1.

v.t.

непако́іць, турбава́ць; трыво́жыць

2.

n.

неспако́й -ю m., трыво́га f.

disquieting

[dɪsˈkwaɪətɪŋ]

adj.

трыво́жны, турбо́тны, неспако́йны

disregard

[,dɪsrɪˈgɑ:rd]

1.

v.t.

1) не зважа́ць, не зварача́ць ува́гі, ігнарава́ць

disregarding the rules — не зважа́ючы на пра́вілы

2) грэ́баваць чым

2.

n.

1) няўва́га; занядба́ньне

2) непава́га f.

disregard for tradition — непава́га да трады́цыі

disreputable

[dɪsˈrepjətəbəl]

adj.

з благо́ю рэпута́цыяй; які́ не прыно́сіць го́нару; гане́бны

disrepute

[,dɪsriˈpju:t]

n.

га́ньба f.; нясла́ва f.; непаша́на f.

disrespect

[,dɪsrɪˈspekt]

1.

n.

1) непаша́на, непава́га f.

2) няве́тлівасьць, недаліка́тнасьць; непачці́васьць f.

2.

v.t.

не шанава́ць, ста́віцца непачці́ва