Verbum

twentyfold

adj.

два́ццаціразо́вы; два́ццацісто́лкавы

adv.

у два́ццаць разо́ў

twice

adv.

1) дво́йчы; два разы́

twice a day — дво́йчы на дзень

2) падво́йна; два разы́

twice as much — два разы́ гэ́тулькі

twig

n.

адро́стак, па́растак -ка m.; галі́нка f.

v., (-gg-)

1) Brit., informal назіра́ць, заўважа́ць; успрыма́ць, разро́зьніваць

2) разуме́ць, ця́міць

twilight

n.

суто́ньне, зьмярка́ньне n.; змрок -у, пры́цемак -ку m.

adj.

змро́чны

•

- in the twilight hour

twin

n.

1) блізьня́, двайня́ n., pl. блізьня́ты, двайня́ты

2) двайнік -а́ m.

adj.

1) блізьня́чы

2) па́рны, падво́ены, здво́ены

twin beds — па́рныя або́ здво́еныя ло́жкі

a twin-engined airplane — двухмато́рны самалёт

•

- twin sisters

twin sisters

сёстры-блізьня́ты

twine

n.

1) ссука́ная ні́тка, вяро́ўка

2) ссука́ньне, зьвіва́ньне, скру́чваньне n.

v.t.

1) ссука́ць; віць, зьвіва́ць

2) абвіва́ць; абхапля́ць

The child twined her arms about her mother’s knees — Дзіця́ абхапі́ла рука́мі ма́тчыны кале́ні

v.i.

віцца, абвіва́цца

The ivy twines around the tree — Плюшч віе́цца вако́л дрэ́ва

twinge

n.

1) пры́ступ -у m. (бо́лю)

2) Figur. згрызо́та f.

a twinge of remorse — згрызо́та сумле́ньня

v.t.

1) адчува́ць пры́ступ бо́лю

2) спрычыня́ць боль

twinkle

v.i.

1) мігце́ць, сьвяці́ць (-ца), блі́скаць

The stars twinkled — Зо́ркі мігце́лі

2) блішча́ць, іскры́цца

His eyes twinkled when he laughed — Яго́ныя во́чы іскры́ліся, калі́ ён сьмяя́ўся

3) мільга́ць, міга́ць, мірга́ць

n.

1) мігце́ньне; і́скрачка f.; бляск -у m.

2) мірга́ньне n.

3) мірг -у m.

•

- in the twinkle of an eye

twinkling

n.

1) мігаце́ньне, мігце́ньне, міга́ньне n.

2) мірг -у m.