Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

two

[tu:]

n., adj.

1)

а) два m. & n.

two boys — два хлапцы́

two chairs — два крэ́слы

б) дзьве f.

two girls — дзьве дзяўчы́ны

2) дво́е m. & f.; двух m.

two men — двух мужчы́наў

3) дво́йка f.а́рта)

- in two

- put two and two together

two hundred

дзьве́сьце

two thousand

дзьве ты́сячы

twofold

[ˈtu:foʊld]

1.

adj.

1) двайны́, падво́йны; падво́ены

2) які́ склада́ецца зь дзьвюх ча́стак

2.

adv.

падво́йна, удвая́

twopenny

[ˈtʌpəni]

adj.

1) які́ кашту́е два пэ́нсы

2) Figur. та́нны, бязва́ртасны

two-bit

[ˈtu:bɪt]

adj., Sl.

малазна́чны, малава́ртасны

two-by-four

[ˈtu:baɪ,fɔr]

n.

брус 2 на 4 ца́лі

two-dimensional

[,tu:daɪˈmenʃənəl]

adj.

1) у двух вымярэ́ньнях

2) Figur. пазба́ўлены глыбіні́

two-edged

[,tu:ˈedʒd]

adj.

1) во́стры з або́двух бако́ў, двухбако́ва во́стры (пра збро́ю)

2) на два бакі́, двухбако́вы

two-edged policy — няста́лая палі́тыка, палі́тыка на два бакі́

two-faced

[,tu:ˈfeɪst]

adj.

1) двухаблі́чны, двухтва́ры

2) двухду́шны, няшчы́ры; крываду́шны