twin

[twɪn]

1.

n.

1) блізьня́, двайня́ n., pl. блізьня́ты, двайня́ты

2) двайнік -а́ m.

2.

adj.

1) блізьня́чы

2) па́рны, падво́ены, здво́ены

twin beds — па́рныя або́ здво́еныя ло́жкі

a twin-engined airplane — двухмато́рны самалёт

•

- twin sisters

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)