deviant
адхіле́нец, збачэ́нец -ца
deviant
адхіле́нец, збачэ́нец -ца
deviate
v.
1) адыхо́дзіць, адхіля́цца (ад кіру́нку, пра́ўды)
2) адступа́цца (ад пля́ну, пра́віла)
3) заваро́чваць (з даро́гі); адхіля́ць
deviation
1) адхіле́ньне (ад кіру́нку, пра́віла), збачэ́ньне
2) адступле́ньне
device
1) плян, спо́саб -у
2) апара́т -у
3) эмбле́ма
devil
1) д’я́бал -ла
2) злы, лю́ты чалаве́к
2.1) informal дакуча́ць, дражні́цца
2) зьдзе́кавацца з каго́
3) во́стра прыпраўля́ць
•
- a lucky devil
- devil of a fellow
- go to the devil
- poor devil
devil of a fellow
ве́льмі спры́тны, энэргі́чны або́ адча́йны чалаве́к
devilish
1) д’я́бальскі, чарто́ўскі; сатані́чны, пяке́льны
2) гарэ́зьлівы, гульлі́вы; хітрава́ты
2.пяке́льна, страшэ́нна; як чо́рт
devious
1) вако́льны, кружны́ (даро́га); абхо́дны, пакруча́сты
2) хі́тры, няшчы́ры; несумле́нны
devise
1) прыду́мваць, плянава́ць
2) вынахо́дзіць
3) Law адпі́сваць маёмасьць у спа́дчыну
2.1) запіса́ная спа́дчына
2) тэстамэ́нт -у
devisor
асо́ба, яка́я адпі́свае тэстамэ́нтам маёмасьць