defecate
v.
1) спаражня́цца (ад ка́лу)
2) ачышча́ць (-ца)
defecate
v.
1) спаражня́цца (ад ка́лу)
2) ачышча́ць (-ца)
defect
1.1) зага́на, хі́ба
2) няста́ча
v.
пакіда́ць (сваю́ краі́ну), перахо́дзіць, перабяга́ць (у і́ншую па́ртыю, гру́пу); уцяка́ць у і́ншую краі́ну
defection
1) дэзэртэ́рства
2) адсту́пніцтва
defective
1) недаскана́лы, няпо́ўны
2) благі́, слабы́ (слух, па́мяць)
defector
перабе́жчык -а
defence
defend
v.
1) ахо́ўваць, барані́ць
2) адсто́йваць, дзе́яць у падтры́мку
3) Law
а) абараня́ць (у су́дзе)
б) запярэ́чваць абвінава́чаньням
defendant
абвінава́чаны -ага
defender
абаро́нца -ы
defense
1) абаро́на
2) ахо́ва
3) абаро́нны бок у судо́вым працэ́се, у гульні́