Verbum

testator

n.

завяшча́льнік, адказа́льнік, тэста́тар -а m.

tester

n.

экзамэна́тар -а m.

testicle

n.

яе́чка n. (у самца́)

testify

v., -fied, -fying

1) сьве́дчыць (у судзе́)

2) сьве́дчыць, каза́ць

The excellence of his plays testifies to his genius — Даскана́ласьць яго́ных п’е́саў сьведчыць аб яго́най генія́льнасьці

3) пацьвярджа́ць

to testify one’s appreciation — вы́казаць сваё прызна́ньне

testimony

n., pl. -nies

1) сьве́дчаньне n.

give testimony — сьве́дчыць, пацьвярджа́ць

2) азна́ка, до́каз -у m.

in testimony of our respect — у до́каз на́шае паша́ны

3) testimonies — Бо́жыя зако́ны, Бо́жыя нака́зы

tetanus

n., Med.

слупня́к -а́ m.

tether

n.

вяро́ўка, пры́вязь f.

v.t.

прывя́зваць

•

- at the end of one’s tether

tetravalent

adj., Chem.

чатыро́хва́ртасны, чатыро́хвале́нтны

Teuton

n.

1) тэўто́н -а, не́мец -ца m.

2) герма́нец -ца m.

adj.

няме́цкі; тэўто́нскі; герма́нскі

Teutonic

adj.

1) старагерма́нскі

2) няме́цкі, тэўто́нскі

Teutonic knight — тэўто́нскі ры́цар, крыжа́к -а́ m.