testify

[ˈtestɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) сьве́дчыць (у судзе́)

2) сьве́дчыць, каза́ць

The excellence of his plays testifies to his genius — Даскана́ласьць яго́ных п’е́саў сьведчыць аб яго́най генія́льнасьці

3) пацьвярджа́ць

to testify one’s appreciation — вы́казаць сваё прызна́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)