Verbum

offence

Brit.

гл. offense

offenceless

Brit.

гл. offenseless

offend

v.

1) абража́ць; узлава́ць, раззлава́ць

2) кры́ўдзіць

3) грашы́ць; чыні́ць несправядлі́васьць

offender

n.

1) крыўдзі́цель -я m., крыўдзіцелька f.; зьневажа́льнік, абража́льнік -а m.

2) правапаруша́льнік -а m., ліхадзе́й -я m.

offense

n.

1) праві́ннасьць f., парушэ́ньне зако́ну

to commit an offense — правіні́цца

2) кры́ўда, абра́за, зьнява́га f.

No offense was intended — Я не хаце́ў вас абра́зіць

to give offense — зьнява́жыць, абра́зіць, скры́ўдзіць

to take offense — абра́зіцца, пакры́ўдзіцца, крыўдава́ць

3) напа́д -у m., ата́ка f., наступле́ньне n., на́ступ -у m. (во́йска)

offenseless

adj.

1) без наступле́ньняў, няздо́льны атакава́ць або́ наступа́ць

2) бяскры́ўдны

offensive

adj.

1) абра́зьлівы; кры́ўдны

2) непрые́мны

an offensive odor — непрые́мны пах

3) наступа́льны

an offensive army — а́рмія, яка́я наступа́е

n.

1) наступа́льная або́ агрэсі́ўная пазы́цыя

2) ата́ка f.

offer

v.

1) прапанава́ць; ахвярава́ць; дава́ць

He offered to help us — Ён запрапанава́ў нам дапамагчы́

to offer a proposal — падава́ць прапано́ву

to offer resistance — супраціўля́цца, адбіва́цца

2) надара́цца

if the opportunity offers — калі́ нада́рыцца наго́да

3) спрабава́ць; мець наме́р, наме́рвацца

to offer to strike — наме́рыцца ўда́рыць

4) дава́ць

He offered twenty dollars for our old stove — Ён дава́ў два́ццаць даля́раў за на́шую стару́ю пліту́

n.

1) прапано́ва f.

2) наме́р -у m.

offering

n.

1) ахвярава́ньне n.

2) ахвя́ра f., дар -у m.

offhand

adv.

1) з рукі́, экспро́мптам, з хо́ду, на хаду́, без падрыхто́ўкі

2) бесцырымо́нна

adj.

1) імправізава́ны

2) про́сты, бесцырымо́нны

3) няве́тлівы, нетакто́ўны