Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
acdefgklmnoprstuvxz

dismountable

[dɪsˈmaʊntəbəl]

adj.

разбо́рны

disobedience

[,dɪsəˈbi:diəns]

n.

непаслушэ́нства n., непаслухмя́насьць f.

disobedient

[,dɪsəˈbi:diənt]

adj.

непаслухмя́ны

disobey

[,dɪsəˈbeɪ]

v.

не падпарадко́ўвацца; ня слу́хаць (-ца)

disoblige

[,dɪsəˈblaɪdʒ]

v.t.

1) адмо́віцца зрабі́ць паслу́гу; не лічы́цца з жада́ньнем

2) прычыня́ць невыго́ду

disorder

[dɪsˈɔrdər]

1.

n.

1) непара́дак -ку m., балага́н -у m.

2) бязла́дзьдзе n., бязла́дзіца f.; замяша́ньне n., хвалява́ньні pl.

3) хваро́ба f.; сапсава́ньне n.

a disorder of the stomach — разла́д стра́ўніка

2.

v.t.

рабі́ць непара́дак, балага́н, раскі́дваць

disordered

[dɪˈsɔrdərd]

adj.

1) не ў пара́дку; бязла́дны

2) хво́ры

disorderly

[dɪˈsɔrdərli]

1.

adj.

1) неаха́йны, бязла́дны

2) які́ ро́біць непара́дак

3) недысцыплінава́ны; бу́рны, непаслухмя́ны

2.

adv.

бязла́дна, бурлі́ва

•

- disorderly conduct

disorderly conduct

хуліга́нства, парушэ́ньне пара́дку

disorganize

[dɪsˈɔrgənaɪz]

v.

разла́джваць, дэзарганізо́ўваць