disorderly

[dɪˈsɔrdərli]

1.

adj.

1) неаха́йны, бязла́дны

2) які́ ро́біць непара́дак

3) недысцыплінава́ны; бу́рны, непаслухмя́ны

2.

adv.

бязла́дна, бурлі́ва

•

- disorderly conduct

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)