dislocation
1) вы́віх, зьвіх -у
2) парушэ́ньне (пля́наў)
3) перамяшчэ́ньне, перасяле́ньне
dislocation
1) вы́віх, зьвіх -у
2) парушэ́ньне (пля́наў)
3) перамяшчэ́ньне, перасяле́ньне
dislodge
выбіва́ць; выціска́ць, выпі́хваць
disloyal
1) неляя́льны, няве́рны, здра́дніцкі
2) несуве́рны, верало́мны
dismal
1) цёмны, пану́ры
2) су́мны, прыгне́чаны; няшча́сны
3) змро́чны, цяжкі́; прыгнята́льны
dismantle
1) разьбіра́ць (машы́ну)
2) здыма́ць (пакрыцьцё); рассна́шчваць (карабе́ль)
dismay
трыво́га
v.
непако́іць (-ца), пало́хаць (-ца), трыво́жыць (-ца)
dismember
1) рэ́заць на ча́сткі; дзялі́ць на ча́сткі
2) адраза́ць або́ адрыва́ць кане́чнасьці (руку́, нагу́)
dismiss
1) адпуска́ць; распуска́ць
2) адкіда́ць, абвярга́ць; выкіда́ць
dismissal
звальне́ньне
dismount
v.
1) сьсяда́ць (з каня́), зьляза́ць
2) разьбіра́ць (машы́ну)