Verbum

defamation

n.

1) зьнясла́ўленьне, абнясла́ўленьне n., дэфама́цыя f.

2) паклёп -у m.

defamation of character — кампраміта́цыя асо́бы

defamatory

adj.

зьнеслаўля́льны, паклёпніцкі

defame

v.t.

га́ньбіць, зьнеслаўля́ць каго́; псава́ць рэпута́цыю каму́

default

n.

1) недахо́п, недагля́д -у m., незьяўле́ньне ў час

lose by default — прайгра́ць з прычы́ны незьяўле́ньня

2) няспло́чваньне n.

a default on an installment payment — няспла́та ра́ты даўгу́ ў час

3) Law незьяўле́ньне ў суд

in default of — дзе́ля адсу́тнасьці каго́; дзе́ля няста́чы чаго́

v.

1) не зьяві́цца куды́-не́будзь

2) не заплаціць даўгу́ ў час

3) Law

а) не зьяві́цца ў суд

б) прайгра́ць спра́ву дзе́ля незьяўле́ньня ў суд

defeat

v.t.

1) пабі́ць, пара́зіць, перамагчы́

2) разла́дзіць, зрабіць дарэ́мным (пля́ны)

3) Law скасава́ць, зрабі́ць нява́жным, анулява́ць

n.

1) пара́за f.; паражэ́ньне n., разгро́м -у m., няўда́ча f.

2) разла́джаньне n. (не́чых наме́раў)

Defeat on defeat discouraged them

Няўда́ча за няўда́чай зьнеахво́чвала іх

defeatist

n.

паражэ́нец -ца m., капітуля́нт -а m.

adj.

паражэ́нскі, капітуля́нцкі

defeatist attitude — паражэ́нскае ста́ўленьне

defecate

v.

1) спаражня́цца (ад ка́лу)

2) ачышча́ць (-ца)

defect

n.

1) зага́на, хі́ба f., дэфэ́кт, брак -у m.

2) няста́ча f., недахо́п -у m.

v.

пакіда́ць (сваю́ краі́ну), перахо́дзіць, перабяга́ць (у і́ншую па́ртыю, гру́пу); уцяка́ць у і́ншую краі́ну

defection

n.

1) дэзэртэ́рства n.; ухіле́ньне ад выкана́ньня абавя́зкаў

2) адсту́пніцтва n. (ад пагля́даў, рэлі́гіі, краі́ны)