Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

absolutist

[ˈæbsəlu:tɪst]

1.

n.

абсалюты́ст -а m.; прыхі́льнік абсалюты́зму

2.

adj.

дэспаты́чны

absolve

[əbˈzɑ:lv]

v.t.

1) апра́ўдваць (ад віны́ ці за́кіду); звальня́ць ад ка́ры

2) адпушча́ць грахі́

3) вызваля́ць

absolve from promise, duty or obligation — вы́зваліць ад абяца́ньня, абавя́зку або́ абавяза́ньня

absorb

[əbˈzɔrb]

v.t.

1) уця́гваць; убіра́ць; усмо́ктваць

A blotter absorbs ink — Прамака́тка ўця́гвае чарні́ла

to absorb water — убіра́ць ваду́

2) асымілява́ць; паглына́ць

The United States has absorbed millions of immigrants — Амэ́рыка асымілява́ла мільёны імігра́нтаў

3) засво́йваць, разуме́ць

to absorb the full meaning of a remark — зразуме́ць по́ўны сэнс заўва́гі

4) захапля́ць усю́ ўва́гу, мо́цна ціка́віць

The circus absorbed the boys — Цырк по́ўнасьцяй захапі́ў ува́гу хлапцо́ў

5) паглына́ць

Anything black absorbs most of the light rays — Усё чо́рнае паглына́е бальшыню́ сьветлавы́х про́мняў

absorbency

[əbˈzɔrbənsi]

n.

паглына́льнасьць f.

absorbent

[əbˈzɔrbənt]

1.

adj.

паглына́льны; прамака́льны, які́ ўсмо́ктвае

Absorbent paper is used to dry hands — Прамака́льная папе́ра ўжыва́ецца да выціра́ньня рук

2.

n.

паглына́льнік -а m.

absorber

[əbˈzɔrbər]

n.

1) паглына́льнік -а; абсо́рбэр -а m.

2) амартыза́тар -а m.

shock absorber — амартыза́тар (у машы́нах)

absorption

[əbˈzɔrpʃən]

n.

1) абсо́рбцыя f., паглына́ньне, усмо́ктваньне, уця́гваньне n.

absorption of light rays by black objects — паглына́ньне сьветлавы́х про́мняў чо́рнымі прадме́тамі

2) заглыбле́ньне n. ў не́чым; вялі́кае зацікаўле́ньне n. не́чым

absorptive

[əbˈzɔrptɪv]

adj.

паглына́льны, абсарбцы́йны; прамака́льны

abstain

[əbˈsteɪn]

v.i. (from)

стры́мвацца, устрымва́цца; адмаўля́цца ад чаго́

to abstain from smoking (alcohol) — стры́мвацца ад курэ́ньня (алькаго́лю)

When a vote was taken, several members abstained — Калі галасава́лі, ко́лькі сябро́ў устрыма́лася

abstainer

[əbˈsteɪnər]

n.

абстынэ́нт -а m.