Verbum

abidance

n.

знахо́джаньне n.

•

- abidance by

abidance by

прытры́мваньне, выко́нваньне n.

The coach demanded abidance by the rules of the game — Трэ́нэр патрабава́ў прытры́мваньня пра́вілаў гульні́

abide

v., abode or abided, abiding

1) цярпе́ць; вытры́мваць

2) прытры́мвацца, падпара́дкавацца; застава́цца ве́рным

Abide by your word — Трыма́й сваё сло́ва

Abidjan

г. Абіджа́н

abilities

pl.

здо́льнасьці; разумо́выя здо́льнасьці

a man of abilities — таленаві́ты чалаве́к

ability

n., pl. -ties

1) здо́льнасьць, зда́тнасьць f.

the ability to think clearly — здо́льнасьць я́сна ду́маць

2) уме́льства n., та́лент -у m.

ability of a carpenter — сталя́рскае уме́льства

•

- abilities