Verbum

tend

I [tend]

v.i.

1) мець тэндэ́нцыі, схіля́цца

2) кірава́цца, падава́цца

The coastline tends to the south — Лі́нія ўзьбярэ́жжа тут кіру́ецца напаўдня́

II [tend]

v.t.

1) дагляда́ць; па́сьвіць

He tends shop for his father — Ён дагляда́е майстэ́рню ба́цькі

A shepherd tends his flock — Пасту́х па́сьвіць свой ста́так

2) абслуго́ўваць

tendency

[ˈtendənsi]

n., pl. -cies

схі́льнасьць f., нахі́л -у m.

Boys have a tendency to fight — Хлапцы́ ма́юць схі́льнасьць бі́цца

tendentious

[tenˈdenʃəs]

adj.

прадузя́ты, неаб’екты́ўны, тэндэнцы́йны

a tendentious statement — тэндэнцы́йнае цьве́рджаньне

tender

I [ˈtendər]

adj.

1) мя́ккі, даліка́тны

2) ласка́вы, чу́лы, пяшчо́тны

She spoke tender words to the child — Яна́ гавары́ла да дзіця́ці пяшчо́тнымі сло́вамі

tender loving hands — даліка́тныя, пяшчо́тныя ру́кі

3) адчува́льны, чу́лы, балю́чы

a tender wound — балю́чая ра́на

a tender heart — чу́лае сэ́рца

4) Figur. даліка́тны

a tender situation — даліка́тнае стано́вішча

II [ˈtendər]

1.

v.t.

1) прапанава́ць

to tender one’s thanks — афіцы́йна вы́казаць падзя́ку

2) прапанава́ць ку́плю або́ про́даж чаго́

2.

n.

1) прапано́ва

tender of marriage — прапано́ва жані́мства

2) тэ́ндэр -у m. (у га́ндлі)

III [ˈtendər]

n.

1) дагля́дчык -а m.

2) тэ́ндэр -а m.

tenderize

[ˈtendəraɪz]

v.t.

зьмякча́ць (мя́са)

tenderloin

[ˈtendərlɔɪn]

n.

паляндві́ца, вы́разка f., філе́ n.

tenderly

[ˈtendərli]

adv.

ласка́ва; даліка́тна; чу́льліва, пяшчо́тна

tendon

[ˈtendən]

n.

сухажы́льле n.

tendril

[ˈtendrəl]

n., Bot.

ву́сік -а m.

tenement

[ˈtenəmənt]

n.

паме́шканьне, жытло́ n.

•

- tenement house