tend

I [tend]

v.i.

1) мець тэндэ́нцыі, схіля́цца

2) кірава́цца, падава́цца

The coastline tends to the south — Лі́нія ўзьбярэ́жжа тут кіру́ецца напаўдня́

II [tend]

v.t.

1) дагляда́ць; па́сьвіць

He tends shop for his father — Ён дагляда́е майстэ́рню ба́цькі

A shepherd tends his flock — Пасту́х па́сьвіць свой ста́так

2) абслуго́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)