Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
acdefgklmnoprstuvxz

disfigure

[dɪsˈfɪgjər]

v.t.

псава́ць (вы́гляд); збры́джваць, зга́джваць, зьняве́чваць

disfigurement

[dɪsˈfɪgjərmənt]

n.

1) псава́ньне n.; збры́джваньне, зга́джваньне n.

2) зьняве́чаньне n. (тва́ру)

3) хі́ба f.

disfranchise

[dɪsˈfræntʃaɪz]

v.t.

1) пазбаўля́ць грамадзя́нскіх право́ў

2) адбіра́ць правы́ або́ прывіле́і

disfunction

[dɪsˈfʌŋkʃən]

n., Med.

дысфу́нкцыя f.

disfunctional

[dɪsˈfʌŋkʃənəl]

adj.

нефункцыяна́льны

disgorge

[dɪsˈgɔrdʒ]

v.t.

1) выры́гваць

2) выкіда́ць, вываро́чваць

3) Figur. аддава́ць пад прыму́сам (незако́нна набы́тае, захо́пленае)

disgrace

[dɪsˈgreɪs]

1.

n.

1) га́ньба, нясла́ва f.

He is in disgrace — Ён зьнясла́ўлены

2) няла́ска, непрыхі́льнасьць f.

2.

v.t.

1) га́ньбіць, зьнеслаўля́ць

2) паніжа́ць ра́нгам, разжа́лаваць

disgraceful

[dɪsˈgreɪsfəl]

adj.

гане́бны, сканда́льны

disgraceful behavior — гане́бныя паво́дзіны

a disgraceful scene — сканда́льная сцэ́на

disgruntled

[dɪsˈgrʌntəld]

adj.

у благі́м гумо́ры, незадаво́лены

disguise

[dɪsˈgaɪz]

1.

v.t. -guised, -guising

маскава́ць; прыхо́ўваць, хава́ць

He disguised his feelings — Ён схава́ў свае́ пачу́цьці

2.

n.

1) маскава́ньне, пераапрана́ньне n.

2) ма́ска f., ашука́нства n.