disgrace

[dɪsˈgreɪs]

1.

n.

1) га́ньба, нясла́ва f.

He is in disgrace — Ён зьнясла́ўлены

2) няла́ска, непрыхі́льнасьць f.

2.

v.t.

1) га́ньбіць, зьнеслаўля́ць

2) паніжа́ць ра́нгам, разжа́лаваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)