Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’

flabby

[ˈflæbi]

adj.

1) адві́слы, абві́слы, мя́ккі; вя́лы (пра це́ла)

flabby cheeks — адві́слыя шчо́кі

2) слабы́

a flabby nature — слабы́ хара́ктар

flaccid

[ˈflæksɪd]

adj.

слабы́, вя́лы; адві́слы (пра галі́ны)

flaccid muscles — слабы́я, мя́ккія му́скулы

a flaccid will — слаба́я во́ля

flag

I [flæg]

1.

n.

1) сьцяг -у m

2) Mus. сьцяжо́к на но́це

3) ша́пка f., назо́ў газэ́ты (на тыту́льнай бачы́не)

2.

1) выве́шваць сьцяг, прыбіра́ць сьцяга́мі

2) сыгналізава́ць або́ затры́мваць сьцяжко́м (цягні́к)

•

- flags

II [flæg]

n. Bot.

каса́ч -а́ m., pl. касачы́

v.t.

III [flæg]

(-gg-) v.i.

падупа́сьці, зьвя́нуць; аслабе́ць (пра запа́л, зацікаўле́ньне), рабі́цца неціка́вым

IV [flæg]

1.

n.

каме́нная пліта́ f. (для брукава́ньня)

2.

v.t. (-gg-)

брукава́ць, выклада́ць каме́ннымі плі́тамі

flagman

[ˈflægmən]

n., pl. -men

1) сьцягано́сец -ца m.

2) сыгна́льшчык -а m. (на чыгу́нцы, даро́зе)

flagrant

[ˈfleɪgrənt]

adj.

1) абура́льны, сканда́льны; відаво́чны

a flagrant crime — жахлі́вае злачы́нства

a flagrant error — сканда́льная памы́лка

2) гане́бны

You are an old flagrant liar — Ты стары́ гане́бны маню́ка

flags

до́ўгія пёры на нага́х некато́рых пту́шак (каршуна́, савы́)

flagstone

[ˈflægstoʊn]

n.

1) каме́нная пліта́ (для выклада́ньня хо́днікаў)

2) плітня́к -у́ m.

flail

[fleɪl]

1.

n.

цэп -а m., pl. цапы́

2.

v.t.

1) малаці́ць (збо́жжа)

2) лупі́ць, біць; малаці́ць (кулака́мі)

flair

[fler]

n.

1) то́нкае адчува́ньне, чуцьцё n.; нюх -у m. (і ў жывёлы)

2) зда́тнасьць, здо́льнасьць f., нахі́л -у m.

artistic flair — маста́цкае чуцьцё; прыро́джаны та́лент, зда́тнасьць

flake

[fleɪk]

1.

n.

1) луска́, лускаві́нка; шмато́к, драбо́к -ка́ m.

a flake of snow — сьняжы́нка f.

2) то́ненькі пласт

2.

v.t.

1) дзялі́ць, драбі́ць на то́нкія пласты́

2) адшчапля́ць (то́нкімі пласта́мі), адко́лваць (ад ка́меня)

3.

v.i.

1) лу́шчыцца, лупі́цца (пра фа́рбу)

2) па́даць камяка́мі (пра сьнег)