*Калохаць, калохаты ’пужаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Калохаць, калохаты ’пужаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Калуны́ ’буякі, ягады расліны Vaccinium uliginosum’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Квет ’краска, кветка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ключ 1 ’прылада для замыкання і адмыкання замка’ (
Ключ 2 ’вага ў студні з жураўлём’ (
Ключ 3 ’крыніца, струмень вады, які б’е з зямлі на дне крыніцы, калодзежа, на беразе ракі, у возеры’ (
Ключ 4 ’чарада птушак (гусей, жураўлёў і пад.), якія ляцяць клінам’ (
Ключ 5 ’панскае ўладанне, вялікі двор, які падзяляўся на фальваркі або засценкі’ (
Ключ 6 ’вясёлка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крапіва́ ’травяністая расліна сямейства крапіўных’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лапату́ха 1, лыпату́ха ’зазубіны (пашкоджанне ляза), карабатае месца на лязе касы, нераўнамерна адцягнутае ў час кляпання’ (
Лапату́ха 2, лыпату́ха, лопоту́ха ’балбатуха, гаваркая жанчына’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Смець ‘мець смеласць, права; адважвацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ты́чка ‘вяха, вешка, уваткнуты ў зямлю шост, якімі пазначаюць дарогу, межы зямельных участкаў, мель, фарватар’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адцягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1. Адсунуць, перамясціць цягнучы; адвесці ўбок.
2. Пацягнуўшы, напяць; пацягнуць.
3. Падоўжыць каваннем; зрабіць танчэйшым.
4. Якімі‑н. дзеяннямі прымусіць змяніць напрамак руху ў свой бок; адвесці.
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адда́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца,
1.
2.
3.
4.
5. Перастаць злавацца, упарціцца; здацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)