effeminate

[ɪˈfemɪnət]

adj.

жанчы́нападо́бны (пра мужчы́ну), расьпе́шчаны; не па-мужчы́нску кво́лы, даліка́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Нія́кі ’ніякі, ні адзін, ніводны’ (Нас., Касп., Бяльк., Сл. ПЗБ, Ян., ТС), ’дрэнны, благі, нягодны’ (Ян., ТС; полац., Нар. лекс.; бешанк., Нар. сл.), ’худы, хваравіты’ (Мат. Гом.), ’хворы’ (ТС, Сл. ПЗБ), ’неразумны; слабы, кволы; невялікі’ (Сл. ПЗБ), сюды ж нія́ка ’дрэнна’ (Сл. ПЗБ), ’цяжка’ (Сцяшк. Сл.), нія́коваты ’слабаваты, нікуды не варты’ (ТС), ніякава́ты ’маларослы’ (Мат. Гом.), ніяку́сенькі ’ніякі’ (Сцяшк. Сл.), ніякаве́ць ’бянтэжыцца’ (там жа), укр. нія́кій ’ніякі’, рус. бранск. ния́кій ’тс’, польск. nijaki ’ніякі; няпэўны, невыразны, слабы, мізэрны’, чэш., славац. nijaký ’няпэўны, невыразны’. Вытворнае ад нія́к (гл.), адносна развіцця семантыкі да ’дрэнны, нікуды не варты’ параўн. нічогі (гл.), развіццё спецыфічнага значэння ’слабы, кволы’, магчыма, з’яўляецца паралельным да серб.-харв. не̏јāк ’слабы, кволы, слабасільны’ ад jȃk ’моцны, магутны’, агульнага па паходжанню з паўн.-слав. *jakъ ’які’ (ESSJ SG, 2, 237, 491; Скок, 1, 702).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́шлы 1 ’нізкі ў маральных адносінах, пазбаўлены духоўных інтарэсаў і запатрабаванняў’ (ТСБМ). З рус. по́шлый ’тс’ < по + ходить, шел (Праабражэнскі, 2, 119; Фасмер, 3, 349).

По́шлы 2 ’дужы, моцны’ (Крыўко, вусн. паведамл.; ушац., Пан.), параўн. таксама няпо́шлы ’малы, худы, кволы’ (Пан.), недапо́шлы ’кволы’, абнепашле́ць ’зрабіцца слабым, нядужым’, рус. дыял. по́шлый ’поўны, тоўсты чалавек’, ’сыты, тлусты (пра жывёлу)’, ’спелы, узмужнелы, у гадах’. Даль тлумачыць яшчэ як до́шлый, г. зн. той, хто дасягнуў фізічнай і духоўнай кандыцыі, што сведчыць пра зыходнае дайшо́ў, гл. ісці, хадзіць. Параўн. нядошлы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

languid

[ˈlæŋgwɪd]

adj.

1) кво́лы, вя́лы, мля́вы

languid attempts — слабы́я спро́бы

2) абыя́кавы, апаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unmanly

[ʌnˈmænli]

adj.

1) немужчы́нскі; кво́лы (і хара́ктарам); баязьлі́вы

2) гане́бны; які́ прыніжа́е го́нар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

weakling

[ˈwi:klɪŋ]

1.

n.

слаба́к -а́ m.

2.

adj.

1) слабы́, кво́лы

2) слабаво́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

láppig

a разм.

1) парва́ны, абарва́ны

2) сла́бы, кво́лы

3) нядба́лы; дурны́, бесталко́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zdechły

1. здохлы; дохлы; акалелы;

2. разм. дохлы, чэзлы, кволы, слабы, хваравіты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

weed​1 [wi:d] n.

1. пустазе́лле;

a weed control барацьба́ з пустазе́ллем

2. BrE infml слаба́к, кво́лы чалаве́к

3. infml the weed тыту́нь, таба́к; цыгарэ́ты; AmE марыхуа́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weedy [ˈwi:di] adj.

1. заро́слы пустазе́ллем;

a small weedy lot малы́, заро́слы пустазе́ллем кава́лак зямлі́

2. кво́лы, сла́бы; мізэ́рны (пра чалавека, жывёліну);

a weedy young man худасо́чны юна́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)