аблажны́:

аблажны́ дождж nhaltender Rgen; Lndregen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ізагіе́ты

(ад іза- + гр. hyetos = дождж)

ізалініі колькасці атмасферных ападкаў за пэўны перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які заліваецца вадой у час паводак.

З. луг.

2. Вельмі моцны, праліўны (пра дождж).

3. Пра страву: заліты густым наварам.

Заліўное парася.

Есці заліўное (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спаласка́ць, -лашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; -лашчы́; -ласка́ны; зак., каго-што.

Абмыць, змыць бруд і пад.

Спалошча дождж зямлю.

|| незак. спало́скваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спало́скванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хма́рыць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -рыць; незак.

1. безас. Зацягваць хмарамі.

Хмарыць, пэўна будзе дождж.

2. перан., каго-што. Засмучаць, азмрочваць (разм.).

Вочы хмарыць гора паланянак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

seed2 [si:d] v. се́яць, засява́ць;

seed clouds шту́чна выкліка́ць дождж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змачы́ць сов. измочи́ть, промочи́ть;

дожджы́ў во́пратку — дождь измочи́л (промочи́л) оде́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абмачы́ць сов. обмочи́ть, вы́мочить;

дожджы́ў усяго́ — дождь обмочи́л (вы́мочил) всего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

навальні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Атмасферная з’ява — дождж з громам і маланкай.

Ліпеньскія навальніцы.

2. перан. Грозныя падзеі.

Ваенная н.

3. перан. Бяда, небяспека.

|| прым. навальні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беспрасве́тны, -ая, -ае.

1. Вельмі цёмны; бясконцы (пра дождж, цемру і пад.).

Беспрасветная ноч.

2. перан. Вельмі сумны, без надзеі на што-н. лепшае.

Б. сум.

|| наз. беспрасве́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)