пабры́зкаць

‘злёгку апырскаць, накрыць пырскамі каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; некаторы час папырскаць (пра дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабры́зкаю пабры́зкаем
2-я ас. пабры́зкаеш пабры́зкаеце
3-я ас. пабры́зкае пабры́зкаюць
Прошлы час
м. пабры́зкаў пабры́зкалі
ж. пабры́зкала
н. пабры́зкала
Загадны лад
2-я ас. пабры́зкай пабры́зкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабры́зкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)