прасцё́баць

‘адхвастаць, пабіць чым-небудзь гнуткім каго-небудзь, што-небудзь; высмеяць каго-небудзь, што-небудзь; прайсці (пра дождж і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасцё́баю прасцё́баем
2-я ас. прасцё́баеш прасцё́баеце
3-я ас. прасцё́бае прасцё́баюць
Прошлы час
м. прасцё́баў прасцё́балі
ж. прасцё́бала
н. прасцё́бала
Загадны лад
2-я ас. прасцё́бай прасцё́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час прасцё́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)