кача́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца;
1. Тое, што і каціцца 1 (у 1 знач.), аднак абазначае рух, які адбываецца ў розны час і ў розных напрамках.
2. Ляжаць без справы, без сну.
3.
4.
5. Паддавацца качанню 2.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лю́бы, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае пачуццё любві, карыстаецца любоўю; блізкі, дарагі, мілы сэрцу.
2.
любы́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Кожны, усякі.
2. Які хочаш (на выбар).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца;
1. Распасціся, раздзяліцца (на часткі, групы і інш.).
2. Размеркавацца пэўным чынам.
3. Зрабіць падзел маёмасці, гаспадаркі.
4. Аддаць каму‑н. частку таго, што маеш.
5.
6.
7. У матэматыцы — не даць астачы пры дзяленні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе;
1. Успрыняць слыхам.
2. і
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышчапі́ць 1, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць;
1. Перасадзіць, частку жывой расліны (вочка, чаранок) на тканку другой, каб перадаць пэўныя ўласцівасці.
2. Увесці ў арганізм вакцыну, каб папярэдзіць або вылечыць якую‑н. хваробу.
3.
прышчапі́ць 2, ‑шчаплю, ‑шчапіш, ‑шчэпіць;
1. Зачыніць на зашчапку; зашчапіць.
2. Прычапіць пры дапамозе якой‑н. прышчэпкі, зашчапкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уро́к, ‑а,
1. Вучэбны час (звычайна 45 мін.), прысвечаны асобнаму прадмету.
2. Вучэбная работа, заданне, якое дае настаўнік вучню для падрыхтоўкі да наступных заняткаў.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да электрычнасці.
2. Які праводзіць, дае электрычнасць.
3. Які дзейнічае пры дапамозе электрычнасці.
4. Які служыць для вырабу апаратуры, машын і пад., што працуюць на электрычнасці.
5. Звязаны з выкарыстаннем электраэнергіі.
6. Які мае орган, што ўтварае разрады электрычнасці (пра рыб).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
foot
1) ступня́
2) нага́ f .
3) падно́жжа
4) пяхо́та
5) ступа́
6)
7) крок -у
8) но́жка
9) ла́пка
1) прахо́дзіць
2) падвя́зваць ступню́ ў панчо́се
3) informal заплаці́ць (раху́нак)
4) падлі́чваць падсумо́ўваць
1) ісьці́ пе́шкі
2) танцава́ць
•
- foots
- put one’s foot down
- put one’s foot in it
- under foot
- on foot
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ба́ба 1 ’старая жанчына; бабка, бабуля; павітуха; жанчына наогул’.
Ба́ба 2 ’прылада, цурбан для забівання свай у зямлю’ (
Ба́ба 3 ’саха, развіліна калодзежнага жураўля’ (
Ба́ба 4 ’назва ежы’ (
Ба́ба 5 ’нарыхтаваная гліна, шчыльна збітая ў горку прамавугольнай формы’ (
Ба́ба 6 ’гатунак грушы; бэра’ (
Ба́ба 7 ’расліна адуванчык Taraxacum officinale’ (
Ба́ба 8 ’дрыгва, багністае месца на балоце’ (
Ба́ба 9 ’птушка-баба, няясыць’ (
Ба́ба 10 (каменная баба; археалагічны помнік).
Баба́ ’нятоўстая і невялікая калода, на якую кладуць бервяно на санях; прылада для забівання паляў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
а
I союз
1.
2.
◊ а то — а) (в действительности) а то; б) (в противном случае) а то, и́ли, и́на́че;
а то ж — а то ведь;
а не, дык — а не то, а то, а и́на́че
II частица
1. побудительная а; (при выражении намерения — ещё) -ка, а... -ка;
2. вопросительная а;
III
1. (при выражении догадки, удивления) а; (выражение удивления при неожиданности — ещё) ба;
2. (при выражении неудовольствия, злости, досады) а;
3. (при выражении пренебрежения) а;
IV предлог с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)