трыма́льнік

‘той, хто валодае каштоўнымі паперамі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыма́льнік трыма́льнікі
Р. трыма́льніка трыма́льнікаў
Д. трыма́льніку трыма́льнікам
В. трыма́льніка трыма́льнікаў
Т. трыма́льнікам трыма́льнікамі
М. трыма́льніку трыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́я мест., ж. та; см. той

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́льнік

‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́льнік апа́льнікі
Р. апа́льніка апа́льнікаў
Д. апа́льніку апа́льнікам
В. апа́льніка апа́льнікаў
Т. апа́льнікам апа́льнікамі
М. апа́льніку апа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́льнік

‘той, хто мае долю ў якой-н. справе’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́льнік до́льнікі
Р. до́льніка до́льнікаў
Д. до́льніку до́льнікам
В. до́льніка до́льнікаў
Т. до́льнікам до́льнікамі
М. до́льніку до́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́хальнік

‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́хальнік ру́хальнікі
Р. ру́хальніка ру́хальнікаў
Д. ру́хальніку ру́хальнікам
В. ру́хальніка ру́хальнікаў
Т. ру́хальнікам ру́хальнікамі
М. ру́хальніку ру́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тогда́шний разг. тады́шні, тагача́сны; (тот) той.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чи́сто​II союз, разг. ні́бы, як (той);

поёт, чи́сто солове́й спява́е, ні́бы (як той) салаве́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўно́чнік

‘жыхар поўначы; той, хто не лажыцца спаць да позняй ночы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўно́чнік паўно́чнікі
Р. паўно́чніка паўно́чнікаў
Д. паўно́чніку паўно́чнікам
В. паўно́чніка паўно́чнікаў
Т. паўно́чнікам паўно́чнікамі
М. паўно́чніку паўно́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

sure-footed [ˌʃʊəˈfʊtɪd] adj. той, хто цвёрда стаі́ць на нага́х; той, хто не памыля́ецца; той, хто ўпэ́ўнена ідзе́ да мэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

моне́та мане́та, -ты ж.;

◊

принима́ть за чи́стую моне́ту прыма́ць за чы́стую мане́ту;

плати́ть той же моне́той плаці́ць той жа мане́тай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)