вы́гергетаць

‘скончыць гагатаць, лапатаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гергечу вы́гергечам
2-я ас. вы́гергечаш вы́гергечаце
3-я ас. вы́гергеча вы́гергечуць
Прошлы час
м. вы́гергетаў вы́гергеталі
ж. вы́гергетала
н. вы́гергетала
Загадны лад
2-я ас. вы́гергечы вы́гергечыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гергетаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давекава́ць

‘скончыць свой век’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давяку́ю давяку́ем
2-я ас. давяку́еш давяку́еце
3-я ас. давяку́е давяку́юць
Прошлы час
м. давекава́ў давекава́лі
ж. давекава́ла
н. давекава́ла
Загадны лад
2-я ас. давяку́й давяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час давекава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даканцава́ць

‘скончыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даканцу́ю даканцу́ем
2-я ас. даканцу́еш даканцу́еце
3-я ас. даканцу́е даканцу́юць
Прошлы час
м. даканцава́ў даканцава́лі
ж. даканцава́ла
н. даканцава́ла
Загадны лад
2-я ас. даканцу́й даканцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даканцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дастаршынява́ць

‘скончыць старшынстваваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дастаршыню́ю дастаршыню́ем
2-я ас. дастаршыню́еш дастаршыню́еце
3-я ас. дастаршыню́е дастаршыню́юць
Прошлы час
м. дастаршынява́ў дастаршынява́лі
ж. дастаршынява́ла
н. дастаршынява́ла
Загадны лад
2-я ас. дастаршыню́й дастаршыню́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дастаршынява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́нчыць разм. гл. скончыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

давяршы́ць, -вяршу́, -ве́ршыш, -ве́ршыць; -ве́ршаны; зак., што.

Давесці да канца, скончыць.

Д. пачатую справу.

|| незак. давярша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. давяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасла́ць², -сцялю́, -сце́леш, -сце́ле; -сла́ў, -сла́ла; -сцялі́; -сла́ны; зак., што.

Пакрываючы паверхню, скончыць рассцілаць што-н.

Д. лён.

|| незак. дасціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлётаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Скончыць лётаць.

Ён сваё адлётаў.

2. што. Прабыць у авіяцыі, пралётаць пэўны час (разм.).

Дзесяць гадоў адлётаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адру́мзаць

‘скончыць перарывіста і надакучліва плакаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адру́мзаю адру́мзаем
2-я ас. адру́мзаеш адру́мзаеце
3-я ас. адру́мзае адру́мзаюць
Прошлы час
м. адру́мзаў адру́мзалі
ж. адру́мзала
н. адру́мзала
Загадны лад
2-я ас. адру́мзай адру́мзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адру́мзаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даві́ць

‘скончыць віць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даўю́ даўё́м
2-я ас. даўе́ш даўяце́
3-я ас. даўе́ даўю́ць
Прошлы час
м. даві́ў давілі́
ж. давіла́
н. давіло́
Загадны лад
2-я ас. даві́ даві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час даві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)