даканцава́ць
‘скончыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даканцу́ю | даканцу́ем | |
| даканцу́еш | даканцу́еце | |
| даканцу́е | даканцу́юць | |
| Прошлы час | ||
| даканцава́ў | даканцава́лі | |
| даканцава́ла | ||
| даканцава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| даканцу́й | даканцу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даканцава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)