даві́ць
‘скончыць віць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даўю́ | даўё́м | |
| даўе́ш | даўяце́ | |
| даўе́ | даўю́ць | |
| Прошлы час | ||
| даві́ў | давілі́ | |
| давіла́ | ||
| давіло́ | ||
| Загадны лад | ||
| даві́ | даві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даві́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)