наляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляцець у вялікай колькасці.

Наляцелі пчолы на мёд.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаючы, асесці ў якой-н. колькасці.

Наляцела (безас.) тапалінага пуху ў хату.

3. на каго-што. На хаду, з разбегу наткнуцца, наскочыць (разм.).

Н. на слуп.

4. на каго-што. Напасці на каго-н. з лёту.

Ястраб наляцеў на куранят.

5. на каго-што і без дап. Зрабіць напад, атакаваць.

Карнікі наляцелі на вёску.

6. перан., на каго. Накінуцца на каго-н. з лаянкай, пагрозамі (разм.).

Свякроў наляцела з пагрозамі.

7. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знянацку пачацца (пра вецер, дождж і пад.).

Наляцела навальніца з градам.

|| незак. налята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. налёт, -у, М -лёце, мн. -ы, -аў, м. (да 1, 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абру́шыцца, ‑шыцца; зак.

1. Рынуцца, паляцець, пасыпацца на каго‑, што‑н. Застрачылі кулямёты, аўтаматы, на паліцэйскіх абрушыўся град куль. Васілеўская. // перан. Наваліцца на каго‑, што‑н. (пра вайну, голад, няшчасце і пад.). Лавінай нечаканаю вайна, Усё знішчаючы перад сабой, На мірны край абрушылася наш. Танк.

2. перан. Імкліва і нечакана напасці на каго‑, што‑н.; атакаваць. Чорны груган кружыць над наваколлем і вось-вось абрушыцца на Панятоўшчыну. Кавалёў. // Напасці, накінуцца на каго‑н. з папрокамі, лаянкай, абвінавачваннямі. Як толькі Шаблюк закончыў, Мікульскі.. абрушыўся на яго з тымі ж самымі фактамі. Марціновіч. Спачатку меўся ўскочыць архірэй І гневам абрушыцца вялікім На дзёрзкага папа. А. Астапенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaatakować

зак. kogo/co 1. атакаваць каго/што; пайсці ў атаку на каго/што;

2. напасці на каго/што;

zaatakować serce (nerki) — пашкодзіць сэрца (ныркі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

assail

[əˈseɪəl]

v.t.

1) напада́ць, атакава́ць

to assail a fortress — напа́сьці на крэ́пасьць

2) апано́ўвць, ахапля́ць

I was assailed with doubts — Мяне́ апанава́лі сумне́вы

3) рэ́зка крытыкава́ць; закіда́ць

I was assailed with questions — Мяне́ закі́далі пыта́ньнямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überfallen

I überfallen

* vi (s) па́даць на другі́ бок

II überfállen

* vt

1) напада́ць (на каго-н.), атакава́ць (каго-н.)

2) заспе́ць (знянацку)

3) нечака́на з’яві́цца (напр. пра гасцей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

napaść

I

1. ж.нападзенне; агрэсія; нападкі;

2. прыступ

II napa|ść

зак.

1. напасці; атакаваць;

2. найсці; ахапіць; апанаваць;

co cię ~dło? — што на цябе найшло?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flanka

flank|a

ж.

1. фланг;

uderzyć z lewej ~i — ударыць з левага фланга;

2. крыло (будынка);

3. спарт. край;

forsować lewą ~ę — атакаваць левы край

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blister

[ˈblɪstər]

1.

n.

1) пухі́р -а́ m. (на це́ле)

2) пухіро́к, пухі́р на расьлі́не

3) Med. выцяжны́ пля́стыр

2.

v.t.

1) выкліка́ць пухіры́ на це́ле

2) Figur. напада́ць, атакава́ць во́стрымі сло́вамі

3.

v.i.

пакрыва́цца пухіра́мі або́ прышча́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

napadać

I

1. незак. na kogo/co нападаць на каго/што; атакаваць каго/што;

2. находзіць; ахопліваць

II napada|ć

зак. нападаць;

~ło dużo śniegu — нападала шмат снегу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pelt

I [pelt]

1.

v.i.

1) кі́даць, атакава́ць, напада́ць на каго́

The boys were pelting the dog with stones — Хлапцы́ шпурля́лі камяня́мі ў саба́ку

2) ліць; сячы́ (пра дождж, град)

3) сьпяша́цца

2.

n.

1) кі́даньне n.

2) ху́ткасьць f.

at full pelt — по́ўным хо́дам

II [pelt]

n.

1) нявы́рабленая аўчы́на

2) ску́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)