наляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляцець у вялікай колькасці.
Наляцелі пчолы на мёд.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаючы, асесці ў якой-н. колькасці.
Наляцела (безас.) тапалінага пуху ў хату.
3. на каго-што. На хаду, з разбегу наткнуцца, наскочыць (разм.).
Н. на слуп.
4. на каго-што. Напасці на каго-н. з лёту.
Ястраб наляцеў на куранят.
5. на каго-што і без дап. Зрабіць напад, атакаваць.
Карнікі наляцелі на вёску.
6. перан., на каго. Накінуцца на каго-н. з лаянкай, пагрозамі (разм.).
Свякроў наляцела з пагрозамі.
7. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знянацку пачацца (пра вецер, дождж і пад.).
Наляцела навальніца з градам.
|| незак. налята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. налёт, -у, М -лёце, мн. -ы, -аў, м. (да 1, 3—5 знач.).