assail

[əˈseɪəl]

v.t.

1) напада́ць, атакава́ць

to assail a fortress — напа́сьці на крэ́пасьць

2) апано́ўвць, ахапля́ць

I was assailed with doubts — Мяне́ апанава́лі сумне́вы

3) рэ́зка крытыкава́ць; закіда́ць

I was assailed with questions — Мяне́ закі́далі пыта́ньнямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)