атакава́ць ángreifen* vt; vórstoßen* vi (s) (наступаць); stürmen vt (штурмаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

attackíeren

vt напада́ць; атакава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tilt at

атакава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lash out

кі́дацца, атакава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánstürmen

1.

vt напада́ць, атакава́ць

2.

vi імча́цца, не́сціся ві́храм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

offenseless

[əˈfensləs]

adj.

1) без наступле́ньняў, няздо́льны атакава́ць або́ наступа́ць

2) бяскры́ўдны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фланг м. вайск. Flánke f -, -n, Flügel m -s, -; Séite f -, -n;

атакава́ць каго-н. у фланг [з флангу] j-m in die Flánke fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wade into

informal

накіда́цца, во́стра атакава́ць

to wade into a job — заўзя́та бра́цца за рабо́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórstoßen

*

1.

vt пхаць упе́рад

2.

vi (s) атакава́ць, наступа́ць, прасо́ўвацца

2) спарт. вы́рвацца напе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

insult

1. [ɪnˈsʌlt]

v.t.

1) абража́ць; зьневажа́ць; кры́ўдзіць

2) атакава́ць

2. [ˈɪnsʌlt]

n.

1) абра́за, кры́ўда, зьнява́га f.

2) Archaic напа́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)