machine

[məˈʃi:n]

1.

n.

1) машы́на f.

sewing machine — шве́йная машы́на

washing machine — пра́льная машы́на

2) мэхані́зм -у m.

3) аўтамабі́ль -я m., машы́на f.

4) чалаве́к, які́ працу́е, як машы́на

5) апара́т -у m.

state machine — дзяржа́ўны апара́т

2.

adj.

машы́нны

the machine age — век машы́наў

3.

v.t.

апрацо́ўваць на варшта́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

person

[ˈpɜ:rsən]

n.

1) асо́ба f., чалаве́к -а m.

not a single person — ні адно́й жыво́й душы́, ніко́га, ніво́днаго́ чалаве́ка

2) вы́гляд -у m., зьне́шнасьць f.

He has a fine person — Ён ма́е до́брую зьне́шнасьць

3) Gram. асо́ба f.

first person, second person, third person — пе́ршая асо́ба, друга́я асо́ба, трэ́цяя асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

angel

[ˈeɪndʒəl]

n.

1) анёл -а m.

2) Poet. вясту́н -а́ m.

the angels of spring — вестуны́ вясны́

3) дух (до́бры або́ злы)

Every man has a good and a bad angel — Ко́жны чалаве́к ма́е свайго́ до́брага й зло́га ду́ха

4) Figur. анёлак -ка m.

She is an angel — Яна́ — сапра́ўдны анёлак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grand

I [grænd]

adj.

1) грандыёзны; імпаза́нтны; высакаро́дны, ве́лічны; заслу́жаны, паважа́ны

a grand man — заслу́жаны чалаве́к

2) найвышэ́йшы паво́дле ра́нгу або́ стано́вішча; гало́ўны, кіру́ючы

3) вялі́кі; ва́жны, гало́ўны

the grand staircase — пара́дныя схо́ды

4) informal ве́льмі прые́мны

to have a grand time — ве́льмі прые́мна праве́сьці час

II [grænd]

n.

рая́ль -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marny

marn|y

1. марны, дарэмны, пусты;

wysiłki nie poszły na ~e — намаганні не прапалі дарэмна (марна);

~a gadanina — пустая балбатня;

2. дрэнны, мізэрны, нікчэмны, нетрывалы;

~a pociecha — кепскае суцяшэнне;

~y człowiek — нікчэмны чалавек;

~y charakter — дрэнны характар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лю́дзі, людзе́й, Д лю́дзям і людзя́м, Т людзьмі́; М лю́дзях і людзя́х.

1. мн. да чалавек; ужыв. таксама для абазначэння асоб, якія належаць да пэўнага асяроддзя, групы.

Л. рады лету, а пчолы цвету (прыказка). Л. навукі.

Маладыя л. (маладыя мужчыны).

2. У ваенным асяроддзі: жывая сіла, салдаты.

Страты ў людзях і тэхніцы.

3. Кадры, працаўнікі.

Інстытуту патрэбны л.

4. Слугі, наймічкі, парабкі (уст.).

5. Іншыя, пабочныя асобы (для абазначэння няпэўна дзеючай асобы).

Не хвалі сябе, няхай л. пахваляць (прыказка).

◊

Бываць на людзях — быць сярод людзей.

Вывесці ў людзі — дапамагчы заняць пэўнае месца ў грамадстве.

Выйсці ў людзі — дасягнуць трывалага або высокага месца ў грамадстве.

|| прым. людскі́, -а́я, -о́е.

Людская памяць.

Шчасце людское.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. толькі адз. Сукупнасць дасягненняў чалавецтва ў вытворчым, грамадскім і духоўным жыцці.

Гісторыя культуры.

Матэрыяльная к.

Духоўная к.

2. толькі адз. Адукаванасць, культурнасць, выхаванасць.

Грамадства высокай культуры.

3. толькі адз. Ступень, узровень развіцця якой-н. сферы чалавечай дзейнасці.

К. земляробства.

К. вытворчасці.

К. мовы.

4. Сфера чалавечай дзейнасці, звязаная з мастацтвам, асветнай дзейнасцю і пад.

Работнікі культуры.

Дом культуры.

5. толькі адз. Развядзенне, вырошчванне якой-н. расліны; культываванне.

К. лёну.

К. бульбы.

6. звычайна мн. Віды раслін, якія разводзяцца, вырошчваюцца.

Тэхнічныя культуры.

Зерневыя культуры.

7. Мікраарганізмы, вырашчаныя ў лабараторных умовах у пажыўным асяроддзі (спец.).

К. стрэптакокаў.

|| прым. культу́рны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Культурныя традыцыі народа.

К. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́сці, -аду́, -адзе́ш, -адзе́; -адзём, -адзяце́, -аду́ць; -адзі́; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асыпацца, адваліцца (з дрэў, кустоў).

Лісце ўсё апала.

2. Паменшыцца ў аб’ёме, панізіцца ўзроўнем, спасці.

Вада за ноч на рацэ апала.

Чалавек схуднеў, шчокі апалі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апусціцца, упасці, звіснуць.

Пасмы валасоў апалі на лоб.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асесці, пакрыць якую-н. паверхню.

Апалі росы на лугах.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прыйсці, апусціцца.

Ціхі вечар апаў на зямлю.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пагоршыцца, сапсавацца.

Апаў настрой.

7. перан. Знікнуць, прапасці.

Няхай смутак ападзе!

|| незак. апада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. апа́д, -у, М -дзе, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Brot

n -(e)s, -e

1) хлеб

belégtes ~ — бутэрбро́д

2) скі́ба [лу́ста] хле́ба

das tägliche ~ — хлеб штодзённы, прако́рм

sein éigen ~ éssen* — жыць ула́снай пра́цай

frémder Léute ~ éssen* — е́сці чужы́ хлеб, жыць за чужы́ кошт

◊ der Mensch lebt nicht vom ~ alléin — чалаве́к жыве́ не адны́м то́лькі хле́бам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

увасабле́нне ср.

1. олицетворе́ние;

2. воплоще́ние; олицетворе́ние;

1, 2 см. увасабля́ць 1, 2;

3. (воплощение явления природы или идеи в образе живого существа) олицетворе́ние;

4. (выражение чего-л. в вещественном образе) воплоще́ние; олицетворе́ние;

гэ́та паэ́ма — у. ідэ́й пісьме́нніка — э́та поэ́ма — воплоще́ние иде́й писа́теля;

5. (самое совершенное выражение какого-л. качества) воплоще́ние; олицетворе́ние;

гэ́ты чалаве́к — у. чэ́снасці — э́тот челове́к — воплоще́ние (олицетворе́ние) че́стности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)