Жоўць 1 ’жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань’, перан. ’злосць’.
Жоўць 2 ’жоўтая фарба, жоўты колер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жоўць 1 ’жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань’, перан. ’злосць’.
Жоўць 2 ’жоўтая фарба, жоўты колер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жы́та ’расліна Secale, род з
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Загугу́ля ’бульбяная бабка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Казяло́к 1 ’расліна Tragopogon pratensis’ (
Казяло́к 2 ’жалезная падстаўка ў выглядзе трыножніка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Каќорыце ’кукуруза, Zea mays’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кале́нік ’расліна ляскаўка, Silene cucubalus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Калю́га ’ямка на дарозе, выбітая коламі, звычайна з вадой, граззю’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каю́к 1 ’рачное вёслава-паруснае грузавое судна’ (
Каюк 2 ’канец, пагібель, смерць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паву́к 1 (
Паву́к 2 ’паўлін’ (
Паву́к 3 ’род рыбалоўнай снасці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мова ’размоўная, літаратурная мова’, ’спосаб вымаўлення слоў, манера гаварэння’, ’размова’, ’гаворка, гутарка’, ’казань’, ’здольнасць гаварыць’, ’слова’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)