throw a bone

кі́нуць ко́стку, заспако́іць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пакіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Кінуць (многа, многае) як папала.

П. рэчы на воз.

2. Пакінуць (многае, многіх).

Сяляне пакідалі свае хаты і падаліся далей ад фронту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dart​2 [dɑ:t] v.

1. кі́дацца, кі́нуцца, ры́нуцца (куды-н.)

2. кіда́ць, кі́нуць (таксама перан.);

dart an angry look at smb. кі́нуць зло́сны по́зірк на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацяні́ць, ацяню, аценіш, ацаніць; зак., што.

Кінуць цень на паверхню чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліч (род. клі́чу) м. клич, зов, призы́в;

◊ кі́нуць к. — кли́кнуть клич

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пальча́тка ж. перча́тка;

◊ кі́нуць ~ку — бро́сить перча́тку;

падня́ць ~ку — подня́ть перча́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

метну́ть сов., однокр. кі́нуць;

◊

эк, куда́ метну́л! бач, куды́ хапі́ў!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

не́як.

1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.

Трэба н. дабрацца дамоў.

2. прысл. Аднойчы.

Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).

Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ба́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Утварыць моцны адрывісты гук, выстраліць.

Б. з вінтоўкі.

2. З шумам стукнуць, кінуць.

Б. шклянку на падлогу.

|| незак. ба́хаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ба́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Пульну́ць ’кінуць, шпурнуць, шпурлянуць’ (ТСБМ; Сцяц.; Жд. 2; віл., Сл. ПЗБ), пульну́ты экспр. ’кінуць’ (камян., Жыв. НС). Гл. пуляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)