шпурхну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурхну́ шпурхнё́м
2-я ас. шпурхне́ш шпурхняце́
3-я ас. шпурхне́ шпурхну́ць
Прошлы час
м. шпурхну́ў шпурхну́лі
ж. шпурхну́ла
н. шпурхну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурхні́ шпурхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)