шпыргану́ць
‘шпурнуць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| шпыргану́ | шпырганё́м | |
| шпыргане́ш | шпырганяце́ | |
| шпыргане́ | шпыргану́ць | |
| Прошлы час | ||
| шпыргану́ў | шпыргану́лі | |
| шпыргану́ла | ||
| шпыргану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| шпыргані́ | шпыргані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шпыргану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)