шпырну́ць
‘шпурнуць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| шпырну́ | шпырнё́м | |
| шпырне́ш | шпырняце́ | |
| шпырне́ | шпырну́ць | |
| Прошлы час | ||
| шпырну́ў | шпырну́лі | |
| шпырну́ла | ||
| шпырну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| шпырні́ | шпырні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шпырну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)