заняха́ць
‘кінуць што-небудзь, адмовіцца ад чаго-небудзь, пакінуць што-небудзь у занядбанні’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заняха́ю | заняха́ем | |
| заняха́еш | заняха́еце | |
| заняха́е | заняха́юць | |
| Прошлы час | ||
| заняха́ў | заняха́лі | |
| заняха́ла | ||
| заняха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| заняха́й | заняха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заняха́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)